TRACK, BEATING and THEM

Infiltrate ควันขาวลอยขึ้นจากปากแก้วมัคเซรามิกในมือ กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นแตะจมูกเป็นหนึ่งในความเพลิดเพลินยามเช้า เป็นแค่สิ่งหนึ่ง เบื้องหน้าเขาเป็นบ้านเรือนที่ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางแมกไม้ ไม่มีตึกสูงบดบังแสงจากดวงอาทิตย์หรือกระแสลมที่พัดผ่าน ถนนเส้นนี้ค่อนข้างเงียบ หากมีใครที่เดินผ่านเป็นประจำ เขาคงคุ้นตา จะว่าไปก็มีแค่คนๆ นั้น ..อีกหนึ่งความเพลิดเพลินยามเช้า 06.45 น. ซงมินโฮวางแขนตรงขอบระเบียงห้องบนชั้นสองของอพาร์ทเม้นท์เหมือนที่ทำเป็นประจำ ร่างสูงโปร่งก้าวไม่เร็วนักแต่เป็นจังหวะสม่ำเสมอวิ่งมาตามเส้นทางลาดชันของเนินเขา ผมที่ถูกแสกกลางสะบัดตามแรงลม สายตามองไปข้างหน้า ดูเหมือนพยายามควบคุมลมหายใจไม่ให้เข้า-ออกเร็วเกินไป สูดเอาอากาศเย็นสดชื่นเข้าไปจนเต็มปอดและผ่อนลมหายใจออกมา แก้มขาวเรื่อสีแดง คงวิ่งมาสักระยะหนึ่งแล้วก่อนจะมาถึงตรงนี้ เขาสูดลมหายใจเหมือนที่ผู้ชายคนนั้นทำ ความเย็นไหลเวียนเข้าสู่ปอดทำให้ตื่นเต็มตายิ่งกว่ากาแฟในมือ ตั้งแต่เมื่อไหร่.. อาจจะเป็นในวันที่ความหนาวอ่อนแรงลงเหลือเพียงความเย็น ในวันที่พระอาทิตย์พร