TRACK, BEATING and THEM

(un)serendipity เหมือนดาวบริวารโคจรเข้าสู่แรงดึงดูดของดาวฤกษ์ เหมือนปกหนังสือที่ถูกชะตาตั้งแต่อยู่บนชั้น เหมือนมินโฮที่จะตามหาชื่อของเพลงเพลงนั้น ไม่รู้สิ บางทีเขาอาจจะเบื่อมันภายในไม่ถึงสัปดาห์    … แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้เขาอยากฟังมันอีกครั้ง ………… วันนั้นหน้าร้านกาแฟที่อยู่ตรงข้ามกับห้องสมุดประจำเมือง อยู่ๆ ฝนก็ตกลงมากลางฤดูหนาว เขาดูไม่ใช่คนยิ้มง่ายในครั้งแรกที่เห็น แต่เมื่อริมฝีปากได้รูปนั้นคลี่ยิ้มก็ราวกับว่าทุกสิ่งถูกย้อมให้สดใส แม้แต่ท้องฟ้าที่ปกคลุมด้วยเมฆฝนขณะนี้ นั่นอาจจะฟังดูเกินจริงไปหน่อย ถ้าหากจะอธิบายให้อยู่บนความเป็นจริงกว่านั้นก็คงบอกได้ว่ารอยยิ้มของเขาทำให้จำนวนหยดน้ำที่ร่วงหล่นลงจากกลีบดอกฟรีเซียซึ่งผมอุตส่าห์ยืนนับในใจมาหลายนาทีหายไปจากหัวในทันที รถประจำทางกำลังจะมาถึงป้ายหน้าห้องสมุดในอีกสิบนาที ผมตั้งใจจะสูบบุหรี่ซักมวนซึ่งคงใช้เวลาซักพัก รวมกับเวลาที่เดินข้ามถนนไปก็คงประจวบเหมาะพอดีกับเวลาที่รถจะมาถึง ในตอนที่มองไอควันสีขาวลอยหายไปในอากาศ กระดิ่งเหนือประตูร้านก็ส่งเสียงกรุ๊งกริ๊ง สีหน้